كشور

تاریخ
تاریخ نخستین
اشراف سالاری

گرچه گفته می شود که نخستین انسان ها بیش از ده هزار سال قبل در شبه جزیره ژاپن سکونت داشته اند، خاســـتگاه مردمان امروز ژاپن هنـوز ناشنــــاخته است.  متـــعاقباً در سال های واپسین، فرهنگی منحصربه فرد شکل گرفت  که به انحاء مختلف تحت نفوذ  چین و شبه جزیره کره  قرار داشت.

کشت برنج و استفاده از ابزار فلزی حداقل از سیصد سال قبل از میلاد مسیح در ژاپن آغاز شد. سیستم حکومتی متمرکز بر امپراطور بین قرن های چهارم و هفتم با پایتختی که در استان امروزی نارا قرارداشته بسط و توسعه یافت.

فرهنگ بودایی با نفوذ قوی چین در قرن هشتم  رشد و شکوفایی یافت. سپس پایتخت به شهر کنونی کیوتو یعنی جایی که قواعد اشراف سالاری در مدتی مدید در آن تداوم داشت انتقال یافت. افسانه گنجی (The Tale of Genji) ، که گفته می شود که کهن ترین رمان جهان است در این محدوده زمانی نگاشته شده است.

جامعه (سامورائی) جنگجویان
دوران مدرن
سیاست

بعدها، طبقه جنگجویان به تدریج نیرومند شد و حدوداً در انتهای قرن دوازدهم به قدرت رسید. توکوگاوا شوگوناته با پایتخت خود در ادو (توکیوی کنونی)   در اوایل قرن هفدهـــم بنیاد نهاده شد که منـــجر به سال های طولانی منازعه و درگیری و سرنگونی رژیم های متعدد شد. حــــکومت ادو سیاست انزوای ملــــی را به منظور محدودیت روابط با کشورهای خارجی اختیار نمود. ورود ناخدا پری (Commodore Perry) به ژاپن در سال 1853 به نحوی موثر سیاست درهای بسته را خاتمه داد.

با استعفای شوگون  (Shogun) از قدرت در سال 1867 (معروف به دوره بازگشت میجی) قدرت مجدداً به امپراطور انتقال یافت. با از سرگیری اداره امور حکومتی، دولت جدید ذیل امپراطور میجی سیاست گذاری های غربگرایانه از جمله بنیاد نهادن سیستم کابینه ای، تدوین قانون اساسی، اصلاح سیستم حکومت محلی و سیستم آموزشی مدرن را ترویج داد. فرهنگ غربی ذیل سیاست بهبود رفاه ملی و قدرت نظامی فعالانه رواج یافت.

از پایان جنگ جهانی دوم در اوت 1945، ژاپن گام زدن در راه تبدیل به کشوری دموکراتیک را آغاز نمود. قانون اساسی ژاپن که از سال 1947 لازم الاجرا بوده بر سه اصل استوار است: حاکمیت مردمی، احترام برای حقوق اولیه انسان ها و کناره گیری ازجنگ. قانون اساسی همچنین استقلال سه شاخه مقننه، مجریه و قضائیه را تصریح نموده است.

ساختار دولت
خاندان امپراطوری
روابط بین المللی

دایت (شاخه قانونگذاری) متشکل از خانه نمایندگان با 480 جایگاه (مجلس سفلی) و خانه مشاوران(مجلس اعلی) با 242 جایگاه می باشد. قوه مجریه کابینه است که متشکل از سیستم کابینه پارلمانی است. ذیل رهبری نخست وزیر، 12 وزارتخانه وجود دارد. قوه قضـــائیه به دادگاه عالی و دادگاه های اعلی و همچنین دادگاه های ناحیه ای و سایر دادگاه های سفلی واگذار شده است.

امپراطور نماد کشور و وحدت ملی است و در رابطه با امور حکومتی قدرتی ندارد. تمامی کارهای امپراطور در رابطه با امور کشوری براساس توصیه ها و تصویب کابینه صورت می گیرد. امپراطور کنونی ژاپن، آکیهیتو، در سال 1989 به عنوان یکصدو بیست و پنجمین  امپراطور به تخت نشست. امپراطور آکیهیتو و امپراطریس میچیکو از نعمت سه فرزند و چهار نوه برخوردار می باشند.

ژاپن فعالانه در فعالیت های مختلفی که در جهت تحقق صلح، بهروزی و ثبات جهان صورت می گیرد دخیل می باشد. در عین تلاش برای یافتن راه حلی برای تروریسم، اقتصاد جهانی، حفاظت محیط زیست و سایر مسائل جهانی، ژاپن با تحکیم روابط و همکاری خود با قدرتهای اصلی جهانی،  نقش فعالانه ای را در ثبات منطقه ای که به نحوی بالقوه  بر جامعه بین المللی موثراست ایفا می نماید.

دولتهای مرکزی و محلی
پرچم و سرود ملی ژاپن

در ژاپن 47 استان و تعداد کل 1800 شهر کوچک و بزرگ و روستا  وجود دارد (آوریل، 2007). هر شهرداری واجد شورا می باشد. فرمانداران استانی و شهرداران با رای مردمی انتخاب می شوند. دولت محلی نسبت به دولت مرکزی واجد سیستم دموکراسی بی واسطه تری می باشد.

پرچم ژاپن به هینومارو (Hinomaru) شهرت دارد که در آن دایره ای سرخ رنگ که نمادی است از خورشید در مرکز پیش زمینه ای به رنگ سفید قرار گرفته است.
عبارات سرود ملی ژاپن که  کیمیاگو (Kimigayo) نامیده می شود بر اساس یکی از اشعار  واکا است که بیش از یک هزار سال قبل نگاشته شده و بیانگر شور و علاقه به رفاه ملی و صلح جاودان است.

صنعت
ساختار صنعتی
صنایع تولیدی
اقتصاد پس از جنگ ژاپن با سرعت قابل ملاحظه ای رشد و توسعه یافت و از 1953 تا 1973 به میانگین رشد سالانه ای معادل 8% رسید و اکنون پس از ایالات متحده و چین، رتبه سوم جهانی را ازآن خود نموده است. گرچه این کشور مبتلابه مشکلات عدیده حاصله از آلودگی های زیست محیطی دوره رشد سریع دهه 1960 بوده است، تلاش ها و علاقه دولت، صنایع و شهروندان غلبه بر این قبیل مشکلات را برای ژاپن امکان پذیر ساخت. کشور ژاپن به مدد این تجربه هم اکنون به نحوی فعال در حل مسائل زیست محیطی در سراسر جهان دخیل می باشد.

دوره  رشد سریع اقتصادی در ژاپن (از دهه 1950 تا 1980) بدواً حاصل صنایع درجه دو نظیر تولید فولاد، کشتی سازی، تولید اتومبیل  و تجهیزات برقی  بود. افزایش بهای ین از سال 1985 موجب شد که بسیاری از تولیدکنندگان ژاپنی تولید را به خارج از ژاپن منتقل نمایند. 3/4 درصد از جمعیت شاغل در ژاپن هم اینک در صنایع مادر (کشاورزی و غیره) اشتغال دارند، 27 درصد در صنایع ثانویه و 7/67 درصد در کارهای خدماتی و سایر صنایع درجه سه مشغول به کار می باشند.(آمار سال 2006)

تجهیزات برقی و اتومبیل دو صنعت عمده صادراتی ژاپن می باشند. تعداد 373481 ربات صنعتی که معادل 5/40%  از تعداد کل ربات های جهان  می باشد تا پایان سال2005، در خدمت صنایع تولیدی ژاپن بوده است. تلاش های پژوهشی و توسعه ای در شاخه های زیست شناسی، شیــــــمی، فــیـزیک و سایر رشته های فناوری پیشرفته به نحوی فعال دنبال می شود. (جامعه رباتیک ژاپن)

کشاورزی و شیلات
تجارت
آموزش

ژاپن برای تامین منابع غذایی خود به واردات خارجی متکی است زیرا فقط با در اختیار داشتن 6/12 درصد از زمین کشاورزی در سطح کشوری نرخ خودکفایی در این زمینه پایین است.  (آمار سال 2005). مردم ژاپن در کشوری جزیره ای که با دریا احاطه شده  ذائقه ای یافته اند که با غذاهای دریایی سازگار است. ملت ژاپن رتبه پنجم در نرخ کل صید سالیانه در جهان را دارا می باشد.(2005، وزارت کشاورزی، جنگلداری و شیلات)

صادرات اصلی درحال حاضر شامل تجهیزات و ماشین آلات ( تجهیزات برقی، ابزار دقیق و اتومبـــیل می باشد) درحالی که واردات شامل ماشین آلات، محصولات نفتی و مواد غذایی است. در سال 2005، ژاپن توانست تا مازاد تجاری 4/170 میلیارد دلار را در موازنه حساب جاری خود  محقق نماید و در دسامبر 2007  به ذخایر خارجی  معادل  973 میلیارد دلار دست یابد. (صندوق بین المللی پول، وزارت دارایی)

هر کودک ژاپنی از تحصیل اجباری به مدت 9 سال برخوردار می شود که شامل 6 سال تحصیل در مدرسه ابتدایی و 3 سال تحصیل در دوره راهنمایی است.  7/97 % از تعداد کل دانش آموزان ژاپنی به دبیرستان می روند که به مدت سه سال به طول می انجامد. 4/49 % از فارغ التحصیلان دوره دبیرستان جذب آموزش عالی شده و دردانشگاه ها و کالج ها به تحصیل می پردازند(آمار سال 2006). سال تحصیلی در ماه آوریل آغاز می شود. 

برنامه های درسی

تقریباً تمام دانش آموزان ژاپنی زبان انگلیسی می آموزند. آنها فراگیری زبان انگلیسی را از اولین سال دوره راهنمایی آغاز می کنند و بیشتر آنها حداقل مدت شش سال به فراگیری زبان خارجی می پردازند. البته زبان ژاپنی نیز بخش بسیار مهمی از آموزش آنها را تشکیل می دهد. فراگیری نوشتن به زبان ژاپنی مستلزم صرف زمان زیاد و تمرین مداوم است.
برای نوشتن زبان ژاپنی سه سیستم مختلف وجود دارد که دو تای آنها الفبایی و یکی از آنها ایده نگار است. نشانه های ایده نگار چینی یا کانجی (Kanji) در قرن ششم پس از میلاد به ژاپن راه یافت و برای نوشتن زبان ژاپنی مورد استفاده قرار گرفت. ایده نگار یک نشانه است که در خط چینی برای دلالت بر یک کلمه به کار می رود. ژاپنی ها از این نشانه ها برای نگارش به زبان خود استفاده می کردند اما در هنگام روخوانی به جای تلفظ چینی کلمه معادل ژاپنی آن را تلفظ می کردند. این شیوه نگارش پیچیده بود و به دلیل تفاوت های بسیار بین دو زبان ژاپنی و چینی دو روش دیگر نگارش به نامهای هیراگانا          (Hiragana) و کاتاکانا (Katakana)  ابداع گردید. هر کدام از این الفباهای هجانگار ژاپنی دارای 46 حرف است. نشانه های کانجی بر یک کلمه دلالت دارند اما هر علامت هیراگانا یا کاتاکانا بر یک مصوت (مثل a ) یا ترکیب یک مصوت و یک صامت (یعنی یک هجا مثل ba ) دلالت دارد. در ژاپن از دو شیوه نگارش هیراگانا و کاتاکانا برای نوشتن کلماتی که نمی توان آنها را به روش کانجی نوشت استفاده می شود. بسیاری از نشانه های ایده نگار کانجی شکل های پیچیده ای دارند و برخی از آنها به چندین شکل مختلف تلفظ می شوند. در حال حاضر در زبان ژاپنی از بیش از 2000 نشانه کانجی، استفاده می شود. این در حالی است که در ادبیات کهن، نوشتن اسامی خاص و در نوشته های تخصصی تعداد بیشتری از این نشانه ها به کار می رود.
دانش آموزان ژاپنی پیش از اتمام مدرسه ابتدایی باید خواندن و نوشتن حدود 1000 علامت کانجی را آموخته باشند و تا زمان اتمام دوره راهنمایی بیشتر علامات باقیمانده را نیز فرا می گیرند.
دروس اجباری برای مدارس راهنمایی شامل زبان ژاپنی، تعلیمات اجتماعی، ریاضیات، موسیقی،  هنرهای زیبا، تربیت بدنی و خانه داری می باشد. ممکن است این دروس در طول هفته در ساعات متفاوتی از روز ارائه شوند. بنابراین برنامه درسی روزهای مختلف به ندرت شبیه هم است.

ورزش

ورزش های محبوب در ژاپن شامل جودو، کندو، کاراته و سایر هنرهای رزمی سنتی  به همراه ورزش های خارجی نظیر بیس بال و فوتبال است. موج سواری و قایق رانی در ایام تابستان  و اسکی و  اسنو بورد در زمستان محبوبیت زیادی دارند. علاوه بر این، بیس بال حرفه ای، سومو و گلف حرفه ای از سایر ورزش های پرطرفدار هستند که با قدرت پیگیری می شوند.

سومو
بيس بال
فوتبال
بودو (هنرهاي رزمي)

سومو ورزش ملی ژاپن با تاریخی بیش از هزارسال است. سوموکاران با موهایی به سبک سامورائی ها تصویری به دست می دهند از ظاهر ژاپنی ها در روزگار باستان. جودوکاران خارجی اخیراً در این شاخه ورزشی قدرت یافته اند.

بیس بال یکی از محبوب ترین ورزش های پرتماشاچی در ژاپن می باشد. 12 تیم حرفه ای بیس بال در ژاپن وجود دارد که شش تا از آنها در لیگ میانی  و 6 تا از آنها در لیگ پاسیـــفیک قرار دارند. در دنباله روی از ایچیرو و ماتسوئی و پا گذاشتن در جای پایشان، تعداد زیادی از بازیکنان در جستجوی حرفه ای در لیگ اصلی بیس بال هستند. لیگ کوچک بیس بال نیز دنبال کنندگان مشتاق خود را دارد.

از زمان تاسیس لیگ حرفه ای فوتبال ژاپن در سال 1992  و به ویژه از زمانی که بازی های فوتبال جام جهانی فیفا در سال 2002 مشترکاً به میزبانی ژاپن و کره برگزار شد، طرفداران فوتبال رو به فزونی داشته اند.

بسیاری از مردم ژاپن خود را وقف هنرهای رزمی نظیر جودو، کندو،  کاراته و آیکیدو نموده اند. جودو، لفظاً به معـــــنای " راه  نرم " است که در آن حریـــــفان با بــــهره جســتن از قدرتشان مغلوب می شوند. جودو محبوبیت جهانی یافته است و به عنوان یک رویداد رسمی المپیک تثبیت شده است. با دنباله روی از مسیری که جودو طی کرده، کندو نیز در سالیان اخیر توانسته که هوادارانی را در خارج از ژاپن برای خود دست و پا کند. کندو از شمشیرهایی از جنس بامبو و لباس محافظ زره مانــــند بهره می گیرد.